Van de Lofoten naar de Vesteralen.

19 mei 2015 - Gullesfjord, Noorwegen

Stokvis Ja daar gingen we dan toch de visgeur verlaten.Er wordt wat afgevist in Noorwegen.Het schijnt een enorme hype te zijn om je maar met zo'n groot mogelijke vis op de foto te laten zetten.Het is me niet gelukt Kees aan een haakje op te tillen.Maar een vangst is het wel.Maar goed doordat we gisteren zo'n mooie dag hadden konden we rustig genietend de eerste etappe afleggen.En jawel hoor Kees weer achter de Follow me auto.De man herkende ons nog en zal gedacht hebben wat doen die toch steeds hier?Maar wat bleek zoals ons al gezegd was dat de westkant het mooiste was kwam maar al te snel uit.Het werd steeds geciviliseerde en de prachtige uitzichten welke we van de eerste dag hadden werden als sneeuw voor de zon weggevaagd.Maar we hadden nog een mooi dorpje wat alom geprezen werd op de reisfolders te gaan :Henningsvaer. Daar verheugden we ons enorm op.Wij er heen.Mooie weg daar niet van maar we liepen daar rond en Kees zei het en  ik dacht het wat valt het tegen na alles wat we hadden gezien van de Lofoten. Veel meer toeristisch .De hoofdplaats Svolvaer bleek eigenlijk een groot winkelcentrum met weinig tot geen authenticiteit.Jammer is dat.Wat we overigens wel leuk vinden dat er nog geen toeristen zijn en men blijkt ons dan toch wel leuk te vinden dat valt dan ook weer eens mee.Overal waar we komen lopen we praktisch alleen met een enkeling van de plaatselijke bevolking.Dat geeft wel eens leuke gesprekjes.Een mevrouw in Henningsvaer was een ongelooflijk groot en lang hek aan het verven.Zij moest enorm lachen toen ik zei what a hell of a job.Ik zou er niet aan moeten denken.Ze wist niet meer hoe lang ze er aan bezig was geweest maar het was bijna klaar.Uiteindelijk besloten we tussen de beide eilanden in een camping te gaan zoeken.We hadden er een aan de Gullesfjord. Coördinaten goed ingevuld.Geen vuiltje aan de lucht.Verschrikkelijk smal paadje met kuilen en gaten en we lachten ,gelukkig gaan we maar een dag want je zult voor je dagtripje steeds dat weggetje af.Uiteindelijk na 14 kilometer stopte de weg op een boerenerf.Misschien zouden we ons tentje op kunnen zetten maar aanlokkelijk leek dat niet en ook het weer werkte nog steeds niet echt mee.Maar toch maar even de weg vragen.Kees was onderhand binnen maar er gebeurde niets.We wilden weggaan toen er een trolachtig schattig vrouwtje naar buiten strompelde.Begreep van ons natuurlijk niets en wij niets van haar.Maar we moesten weer terug naar de rotonde en dan meteen rechtsaf en dan was het vlakbij.Achteraf bleek het aan de overkant.Hobbel de bobbel weer terug en ja hoor de camping.Niemand aanwezig alles potdicht.Bij de receptie hing een briefje dat we konden bellen.Dat gedaan en meneer wist me haarfijn te vertellen welke hut en hoe duur.Sleutel hing links en het kastje waar het geld in moest hing bij de receptie en hij zou het daar morgenmiddag wel weghalen.Dat was het.Elke keer weer leuk te zien wat het onderkomen is en dit was niet veel.Krukjes en geen stoelen.Nu hebben we lekkere stoelen mee maar de auto zit zodanig ingepakt dat als de stoelen er uit moeten het hele systeem in elkaar klapt.(Nee zegt Kees die even luistert wat ik schrijf )Maar in de wasruimte stonden lekkere stoelen dus die in de hut gezet.Zaten we weer lekker warm en knus.Onze buren die later kwamen hadden twee hondjes en die blaften nogal.Kwamen agressief naar me toe en blaften waarop de bazin zei ze ruiken  Hollandse honden.Nou als dat het is .Kan ik mee leven.We gingen lekker slapen en wisten toen nog niet wat een belangrijk geweldige dag het de dag erna zou worden.

Foto’s

1 Reactie

  1. Rob & Anna:
    29 mei 2015
    Benieuwd!