Dagje naar Runde het vogeleiland.

12 mei 2015 - Ålesund, Noorwegen

Doordat we niet via Geiranger gingen maar door het slechte weer kozen voor Alesund had ik voor Kees een tripje bedacht naar Runde.Een befaamd vogeleiland waar men vanuit de hele wereld vogels komt spotten.Er zou zelfs sprake zijn van papegaaienduikers en zelfs Zeearenden.Wij hadden al eerder een poging gedaan daar op de camping te komen staan maar er zou daar een school neerstrijken.Een mensenschool wel te verstaan.Wij op weg.Daar aangekomen bleek er een uitgestippelde route en deze zou 45 minuten zijn.Nu kennen we inmiddels de tijden van de Noren betreffende een wandeling dus wij telden er maar 15 minuten bij.Wij op weg.keurig netjes in de kleren en de hoogte welke meteen genomen diende te worden liet niets aan de fantasie over.Kees maakte zich al zorgen over mij en het was mijn eer te na om meteen al af te haken.Bovendien blijf ik steeds zeggen dat Kees ook moet trainen.Nou nou Poe Poe dat was me nogal wat.We moesten steeds hoger en toen zagen we al dat de klip het wandeldoel was.Aangezien we vroeg in het seizoen zijn bleek het pad ook nog eens een prut en glibber te zijn.Bij voortduring liepen we zo Kees het noemt een zeiknat op en tot onze ontsteltenis ging het ook nog eens regenen.Wij saampies op een rots onder de paraplu .Wel knus maar nu niet echt de bedoeling.Ondertussen kwam er een stel achter ons aan en deze hadden er flink de pas in zo het leek.Later na nog wat hoogte verschil overbrugt te hebben zagen we dat de jongen naar zijn vriendin een route naar beneden wees en hij gaf haar het pak drinken waar hij mee liep en hij ging hoger en zij niet.Terug wilden we niet dat werd toch wel tricky met al die gladde prut maar hoger was ook voor ons geen optie.Dus ook wij gingen met excuus aan de broedende vogels ook maar schuin naar beneden door mos en graspollen.Dat was inderdaad nauwelijks te doen en nadat ik twee keer viel met een bijna vervelende afloop en een De'javu kreeg over een ooit eerder genomen wandeling zagen we het beiden niet meer zitten.Maar door moesten we.We zouden God op onze blote knieën danken als we bij de auto waren en al dat soort van hoop meer.We zagen er niet meer uit onder de blubber en de broeken opgerold.O,ja vogels.Zij waren druk met andere dingen en lieten zich niet zien.Eerst dacht ik een Adelaar boven Kees te zien vliegen maar dat bleken een soort van voor ons onbekende vogels te zijn.Eindelijk zag Kees een pad en dat bleek aan te sluiten op het pad wat wij naar boven hadden genomen.Gelukkig we moesten nog een hele afdaling maar dat gaf de burger weer moed.Wat we allemaal gezegd hebben tegen onze Honda weet ik niet maar dat we blij waren dat we hem zagen behoeft geen uitleg.Overigens dat meisje zat op haar partner te wachten op een steen met kousen en schoenen uit.In de verte hadden we hem zien aankomen dus dat hebben we nog even ter geruststelling aan haar duidelijk gemaakt.Ze keek er blij van.Toen we later heerlijk voor onze hut aan een drankje zaten kwam de jongen langs en vond het leuk elkaar op dezelfde camping tegen te komen .Zij zochten nog een slaapplaats.Eigenlijk zouden we nog naar Alesund wandelen maar we bleven toch maar lekker zitten waar we zaten.Het plan was om de volgende ochtend dan maar in te pakken en daarna naar Alesund te gaan.Want ook dat zou een korte wandeling moeten zijn.Maar dat morgen.Overigens terwijl ik dit zit te schrijven zijn we natuurlijk al een aantal dagen verder maar het is toch leuk om het weer terug te vertellen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Rob & Anna:
    29 mei 2015
    Wat een heerlijk eerlijk wandel-verslag. Modder en twee keer bijna onderuit, plus vogels die zich net nu even niet lieten zien, en een Goddank voor de Honda! Heel herkenbaar!